18 september. De jongerenraden van de Combinatie, Koraalgroep, Werkenrode en gastheer Oosterpoort verzamelden in Oss om samen aan de slag met het thema “gezonde seksuele opvoeding”.
Na het gebruikelijke JWB “rondje langs de raden” waarin alle aanwezige jongerenraden een update geven over de zaken waar zij op dit moment mee bezig zijn trapte de dagvoorzitster van Oosterpoort af met een debat.
De eerste stelling zorgde nog niet gelijk voor grote tegenstellingen. “Met hulpverleners kan ik makkelijk over seks praten”. Veel jongeren zijn het in eerste instantie met de stelling eens. Ze kunnen goed met hun hulpverleners praten over seks. Toen een aanwezige vertrouwenspersoon zich in de discussie mengde kwam het los. Jongeren geven aan dat praten over seksualiteit iets privé is. Niet iedereen hoeft alles te weten en vooral binnen residentiele voorzieningen wordt veel informatie gelijk met andere hulpverleners gedeeld, omdat hulpverleners elkaar op de hoogte moeten houden. Ook geven jongeren aan dat hulpverleners soms teveel doorvragen. “Dat voelt niet fijn”. “Je deelt informatie die je wilt delen, maar daarna moet je niet helemaal doorgezaagd worden, dan deel je de volgende keer niets meer”. “Groepsleiding maakt er ook echt een big deal van”.
Kijkend naar anticonceptie geven vooral meiden aan dat zij al op zeer jonge leeftijd de prikpil krijgen voorgeschreven. Dit heeft veel impact. “Ik dacht op mijn 12e nog helemaal niet aan seks, maar mijn voogd stond erop dat ik de prikpil kreeg”.
Bij sommige jeugdhulporganisaties wordt gebruik gemaakt van spellen om het thema seks met jongeren te bespreken. De jongeren geven aan dit vaak prettiger te vinden dan tijdens een 1 op 1 gesprek. Ook kunnen jongeren op die manier elkaar “corrigeren”.
Verder komt het stellen van grenzen ter sprake. “een lastige”, zegt een meisje. “Want hoe weet je waar je grens ligt en wat normaal is?”.
Na de stellingen ging de groep in 3 kleinere groepen uiteen. Eén groep ging aan de slag met foto’s. Wat doen afbeeldingen met je? Wat vind je normaal? Wat is extreem?
De tweede groep werkte met post-its om verbetervoorstellen te doen. Hieruit kwam onder andere het volgende naar voren:
- Jongeren moeten wel een fout kunnen maken
- Liever veilig op de groep dan onveilig in de bosjes
- Het zou mogelijk moeten zijn om vertrouwelijk over seks te praten zonder dat alles in rapportages terecht komt
- Er moet een goed aanspreekpunt komen voor vragen
- Voogd neemt ingrijpende besluiten, maar ziet je bijna nooit
- Regels voor gay-jongeren zijn vaak strenger dan voor andere jongeren
- Hulpverleners weten niet goed hoe ze seksualiteit bespreekbaar kunnen maken
De derde groep ging werken aan een top 5 gouden regels. Welke regels zijn er nu? Welke vinden jullie nog acceptabel en welke zijn ouderwets? Wat zouden volgens jullie de vijf gouden regels moeten zijn?
- Informeer jongeren op een creatieve manier over risico’s (soa’s, ziektes, zwangerschap)
- Maak seksualiteit niet 1x bespreekpaar, maar doorlopend en pas het gesprek/de info avond per jaar aan (opbouw, steeds meer info geven)
- Houd het leuk en luchtig, groepsspellen
- Verbeter de kennis bij hulpverleners over het thema
- Geef jongeren vrijheid, maar blijf contact houden/t thema bespreekbaar maken
- Stel grenzen als het om leeftijdsverschillen gaat
- Maak gebruik van ervaringsdeskundigen (tienermoeders, mensen die en soa hebben (gehad) etc) en/of documentaires.
Conclusie van de avond: er valt nog een hoop te verbeteren!