Op het ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport houden ze regelmatig bijspijkersessies over uiteenlopende onderwerpen. Afgelopen week verzorgden wij een sessie om beleidsmedewerkers bij te spijkeren over discriminatie in de jeugdzorg.
Na een korte introductie begonnen we luchtig met een kort spel genaamd Unusual Suspects. Hieruit werd eigenlijk al snel duidelijk dat iedereen vooroordelen heeft, en dat dit heel menselijk is en niet per se slecht. Het is wel belangrijk om je hier bewust van te zijn, al helemaal wanneer je als professional met jongeren werkt.
In Nederland wonen 43.015 kinderen en jongeren niet thuis. Nog eens 489.895 krijgen jeugdzorg. En er werken meer dan 32.000 mensen in de jeugdzorg. Heel veel levens dus! Jongeren die opgroeien in de jeugdzorg willen vaak vooral één ding: iemand die écht naast hen staat en hen laat voelen dat ze geliefd en gehoord worden. Daarbij hoort ook dat jongeren zichzelf volop moeten kunnen ontwikkelen op gebieden zoals gender, geloofsovertuiging en seksualiteit. Een veilige omgeving is daarvoor heel belangrijk. We lieten dit zien aan de hand van diverse voorbeelden van jongeren uit het jongerenbestuur, maar ook via onze enquête die we hadden uitgezet. We hebben het gehad over discriminatie van jongeren, van professionals, maar ook over institutionele discriminatie.
Een sprekend voorbeeld ging over jongeren die graag aan het werk wilden. Zoals velen ga je dan solliciteren, bijvoorbeeld bij een supermarkt. Na een positieve sollicitatie hoefde alleen nog een contract getekend te worden. Maar toen de bedrijfsleider het adres zag, kapte hij het toch af. “Woon je op een woongroep? Dat gaan we niet doen, daar hebben we slechte ervaringen mee.”
Ook vertelde we dat dit soort onderwerpen niet nieuw zijn in de jeugdzorg. Zo schreven we in 2012 al een manifest over geloof in de jeugdzorg.
We merkten dat dit soort sessies belangrijk zijn voor professionals die niet per se elke dag met jongeren werken, maar wel elke dag keuzes maken die invloed hebben op de wereld van jongeren.
